maandag 31 december 2012

maandag


We zijn wel echt vreselijk burgerlijk bezig. Zaterdag besloten we snel nog even langs Ikea te gaan. Klein meisje waren nieuwe gordijntjes beloofd omdat ze de oude aan haar zusje heeft afgestaan. Haar hele kamer heeft ze aan d'r zusje afgestaan trouwens. Niet dat ze een slechte ruil deed, ze kreeg onze slaapkamer ervoor terug.

Ze koos paarse en zwarte gordijnen. Er hangen al rolgordijnen dus het hoefden geen zware, dure stoffen te zijn gelukkig. Behalve gordijnen kochten we ook nog een flinke lading lampen, gewone kaarsen en waxinelichtjes die we echt nodig hadden. En verder niets. Die gewone kaarsen van Ikea zijn echt fijn, je krijgt ze tenminste gewoon in een kandelaar gepropt.





Ik moet zeggen dat het met daglicht wat meer schwung had dan zo 's avonds bij een peertje met een grote flits erover. Bovendien moeten ze nog op maat gemaakt. Ooit...

Gisteren werd de kleuter opgehaald door d'r opa en oma en vandaag weer terug afgeleverd wegens bloedende oorontsteking van oma. Oma houdt niet van ziek zijn dus neemt een handvol asprodinges en blijft vrolijk doorlopen, maar dat houd je ook niet eeuwig vol. Ik hoop dat ze snel beter is!

We gingen vanmiddag nog even langs Intratuin. Want overdekt, geen vuurwerk, wel bloemetjes en toch in de buurt. Zag geen betaalbare of leuke bloemetjes, ook omdat we de kortste route namen omdat ons trollie zo was gaan liggen dat ik amper meer een voet voor de andere kreeg, dus aten we een ijsje bij de uitgang en dat was het. Och ja, ook leuk.

En nu staat de kleuter voor het raam naar het vuurwerk te kijken dat de buren afsteken. Toch net iets mooier dan de sterretjes die wij vanavond even afstaken, waarvan de helft het ook nog eens niet deed :)
Nu proberen de mienmuts weer naar bed te krijgen... Die slaapt vermoedelijk net tegen twaalven...

vrijdag 28 december 2012

Aah, zo blij & huisjetoer

Net kwam ik mn buurvrouw van twee huizen verder tegen. Hoe is het nu, bla, bla... beetje te kletsen en ze keek al zo blij en opeens vertelde dat ze ook een ''wondertje'' verwachten half juli. Aaaah... ik ben zo blij voor haar! Ze hebben jaren naar een kindje uitgekeken en het leek niet meer te gaan lukken mits er inderdaad een soort wonder zou gebeuren geloof ik, en nu is ze gewoon zwanger. Echt supertof nieuws, ze houden ook echt veel van kinderen en het is ze zo gegund!

Zij raadde overigens ook dat ik zwanger was toen het op zich nog niet echt te zien was en toen vond ik het zo erg dat ze bij ons zonder dat we het van plan zijn er komen, en bij hen... Maar ze was toen ook wel echt oprecht blij hoor, maar ik kan me voorstellen dat het toch steekt. Vooral omdat ik een paar maanden ervoor nog zei tegen haar dat er no way nog kinderen bij zouden komen bij ons. Nou goed, echt super dit nieuws dus.

Heb nog maar eens een kiekje gemaakt van mijn eigen buik, die is net zoals bij de tweede helemaal op het einde nog vreselijk aan het groeien. Hier nog een wat duidelijker plaatje, maar die is zonder hemd en trui, dus daar wil ik die paar mensen die meelezen liever niet meteen de stuipen op het lijf mee jagen.

Maar als de buik zo groeit, groeit de baby wellicht ook nog zo hard. Gok dan ook dat ze nog wel over die geschatte zeven pond heen gaat. Ze heeft nog dik twee weken, uiteindelijk.


Hoewel ik echt hoop dat het die kant niet opgaat want ik loop nu echt als een oud wijf, kom amper vooruit! Komt ook omdat ik vandaag nog flink heb lopen ruimen op de kamer van het meisje en het beddengoed van klein jongetje heb verschoond en ik erg graag wil dat het hier netjes blijft en dus constant loop op te ruimen...

heb ons bed naar de andere muur verhuisd, de muur met stopcontact. heb ik een lampje voor het lezen of straks om de baby bij te lichten. best handig!
 



de handdoek, dekbedset, het spel op zijn bed en poster aan de muur zijn cadeautjes van oom en tante. klein jongetje zijn kamer is nu meer een echte jongenskamer aan het worden. hij was er geweldig blij mee toen hij in bed ging vanavond. 



eerste tijd slaapt baby bij ons in de kinderwagenbak, of we halen het wiegje naar boven, uiteraard zonder het apparaat. niet op de foto: een grote berg kinderkleding die alle kanten op gedistribueerd moet worden...  naar neefje, medeblogsters, noem maar op! 




de kamer van mienmuts... die is dol op versierseltjes en dingetjes en alles moet bewaard...  :)  net als  bij alle kleine kindjes, zeker bij meisjes geloof ik..  ze spelen ook samen hier en dan gaat geregeld alles over de  vloer. meestal onder de bezielende leiding van kleine broer....
lekker bankhangen, letterlijk... 

maandag 24 december 2012

2012, het jaar waarin....

 mijn oma haar 80e verjaardag vierde (en zoontje zich een blauw oog liep tegen een paal)
er ook heus wel eens een vlokje sneeuw viel

we lekker koekjes bakten

Relaxten

In de tuin werkten

eindelijk het verjaardagscadeau uit 2009 verzilverden

lange fietstochtjes maakten 

Iets met een paastak

iets zochten


op vakantie gingen

bruggetjes waren

van het uitzicht genoten

onze auto op een nogal omslachtige manier van de berg moesten laten komen

we met de trein nach Hause gingen

Er weer 29 keer een weeralarm voor niets werd afgegeven

Alles groeide en bloeide in de zomer

zoontje een groot bed kreeg

We jasjes en mutsjes maakten voor houten kabouterpopjes o_O
We geregeld op het strand waren om te vliegeren en te pootje baden


we bijna ons neefje vergaten toen we ons haasten voor een naderende onweersbui

we kipjes kregen


we veel plezier hadden van onze nieuwe auto

we netjes een wandeling maakten op zondagmiddag

de baby in een maand tijd nogal een groeispurt maakte....
maar in vergelijk met broertje en zusje toch een kleintje is

we een echte kerstboom hadden

klein meisje mijn blokfluit kreeg (en ik mijn haar rood verfde)

we best blij waren...

meestal dan


woensdag 19 december 2012

Auwtje.

Vanochtend waren we weer bij de verloskundige. Elke week nu. Beetje overbodig op zich, alles gaat prima: bloeddruk laag, hartje luid & duidelijk, baby weer ont-ingedaald. Ik dacht het al, ik voelde opeens op allerlei gekke plekken trapjes en geschuif en onderop mijn buik voelde ik niet meer de bult van het hoofdje. De vk liet voelen waar het hoofdje wel zat: je voelde het precies boven m'n bekken, je kon er zo met je handen tussen. Mocht de manlief even proberen, maar die vond het maar eng. Die was weer bang om d'r pijn te doen, de liefje :)

Vanavond heb ik wel een paar keer van die -ik denk- nep-weeen, van die krampen die me meteen doen denken van oh ja, zo voelde het! oh ja, daarom wilde ik geen kinderen meer. Ik ben benieuwd. Van mij mag ze na de kerst komen, ik wil eerst de komende dagen gebruiken om lekker te relaxen en bij te komen want nu ben ik toch wel erg moe! En manlief moet nog stofzuigen boven, ik moet het bed nog opmaken en verhogen, wil mijn haar nog even in de verf zetten, een ferm kippenbouillonnetje trekken voor na de bevalling maar dan moet eerst de kip in kwestie helemaal op zijn, de keuken poetsen, de vloer dweilen.... oh nee, das overdreven.

Maar voor justincase heb ik net maar wel even een tas met spul voor in het ziekenhuis bij elkaar gegrabbeld. Straks ook mijn telefoon maar eens opladen.

Zo lang baby niet is ingedaald -ze ligt nu wel weer wat dieper volgens mij- moet ik sowieso gaan liggen als de vliezen breken, vanwege het gevaar dat er armpjes of delen navelstreng eerder dan baby's hoofdje naar beneden zakken.

De eerste bevalling ging niet fijn. Doordat meisje verkeerd voor de uitgang lag -met haar kin naar boven, ipv het achterhoofdje- schoot de ontsluiting niet op. Hierdoor heb ik 20 uur lang weeen lopen opvangen die amper ontsluiting gaven. Na 20 uur kreeg ik een ruggenprik en wee-opwekkers, toen ze er achter kwamen dat meisje dus verkeerd lag. Uiteindelijk moesten ze flink knippen maar was ze wel binnen 15 minuten persen geboren. Kijk...

De tweede werd ingeleid want overtijd en minder leven voelen. Dat inleiden had totaal geen effect, en na een uur of vijf brak de verloskundige de vliezen. Na een wee van een uur kon ik gaan persen en dat deed zeer, zeer... Dat was de vorige keer helemaal niet zo. Met 40 minuten persen was het ventje er.

Ik ben benieuwd hoe het deze keer zal gaan. Het liefst zou ik zodra ik wat voel een ruggenprik krijgen en verder lekker slapen, terwijl de weeenmeter laat zien dat ik vreselijke weeen heb die ik -nanananana- lekker toch niet voel...  Maar dat zit er niet in...

woensdag 12 december 2012

Oooh

Oh, vandaag was een slechte dag. Ik was al moe en maakte de fout om vitaminepillen op een redelijk nuchtere maag in te nemen. Dus: ochtend lang misselijk. 's Middags ging ik met de kindjes roze koeken bakken. Nomnom, goed gelukt. We hebben anderhalf uur lang filmpje zitten kijken op de laptop en toen liefje thuis kwam, heb ik de frietpan aangezet en op de bank friet met kroketten en ranzige mayo gegeten. Bij de koffie nog maar een roze koekje erbij. Ik voel me echt vreselijk vadsig nu, hoewel we tussendoor nog best gezond hebben gegeten... Blergh. Handig, als je nu ergens nog minder energie van krijgt dan is het toch wel van zoet, fout, geraffineerd nepvoer.

Moest nog naar de verloskundige vanmorgen. Volgens de vk heb ik zo'n grappige buik. Omdat je bij sommige mensen keihard moet voelen en dan nog niet weet hoe de baby ligt, maar bij mij kan je door alleen je hand er tegen de houden gewoon het ruggetje, hoofdje, beentjes en alles voelen zitten zei ze. Ik moet zeggen dat het dit keer ook wel echt anders voelt, heel veel beweging voel ik onderin mijn buik en in mijn zij, gelukkig weinig getrap in mn ribben en inderdaad, kan de baby heel goed voelen bewegen, ze komt ook echt naar mijn hand toe. Bloeddruk was nog altijd 100/50 ofzo, dus prima.

Morgen is de begrafenis. Maandag waren we naar Groningen geweest. Het is erg vreemd wat er gebeurd is,
als ik het zo hoor. Het ene moment maakte ze nog tig plannen voor de nabije toekomst en wees niets erop dat ze ook maar dacht al zulke dingen, het volgende moment is ze er niet meer.

Morgen weer een vreselijk lange rit voor de boeg. Hoop dat ik het een beetje vol kan houden want ik ben echt vreselijk moe. Best gek, van vier uur in de auto zitten, 4 uur bij mijn schoonvader zitten en weer 4 uur in de auto zitten word je ook niet minder moe ofzo. Nu schijnt de pastoor die de dienst leidt ook nog al lang van stof te zijn, dus luciferstokjes tussen de oogleden en een paar blikjes Duitse Eiskaffee mee is wel een idee. Mijn vader was zo lief om ons zijn sehr schnelle deutsche auto zu lenen. Scheelt drie keer tanken en twee uur extra reistijd in vergelijk met ons oude slome yankenbusje.

De kindjes gaan naar opa en oma, die merken er allemaal niets van. Lena heeft haar bijna drie jaar terug gezien, zoontje was toen net drie maanden. Drie weken terug belde ze nog om te vertellen dat mijn schoonvader een bootje had gekocht en dat ze echt meteen zouden komen als de baby geboren was. Dan zouden ze lekker een huisje huren in Zeeland en alles, ze leek er hartstikke veel zin in te hebben. Ook omdat haar hele familie rond Dordrecht woont, dat is vanuit Zeeland toch net wat dichterbij dan vanuit Noord Grun.

Nou, zal een lekkere dag wezen morgen....  Ik ga blij zijn als het weekend is. Bijkomen en niets doen, heerlijk. Ik heb er nu al zin in.

vrijdag 7 december 2012

Abrupt einde

Vandaag werden we gebeld door mijn schoonvader. Mijn ''schoonmoeder'' (zijn tweede vrouw, sinds 8 jaar) is overleden. Ze werd al tijden gekweld door depressies en heeft besloten haar leven zelf te beëindigen. Ze is gevonden door de politie.

Ze was heel lief, vreselijk gastvrij en altijd geïnteresseerd. Nu klinkt ''altijd'' een beetje stom, we hadden elkaar inmiddels alweer drie jaar niet gezien. Ze wonen bovenin Noord Groningen en steeds kwam er van beide kanten van alles tussen om elkaar weer te ontmoeten. En nu zullen we haar nooit meer zien.

Volgens mij had ze het niet naar haar zin waar ze nu woonde want ze zei steeds dat ze graag weer naar het zuiden wilde verhuizen, maar waren zij en mijn schoonvader wel gelukkig samen. Ik heb medelijden met haar dat zij zich zo slecht voelde, dat deze drastische daad de enige uitweg was die ze zag. En met mijn schoonvader, die er nu weer alleen voor staat.

woensdag 5 december 2012

Kapoooot!

Hehe, we hebben het overleefd. Al met al was het een drukke dag. Klein meisje naar school brengen met manlief. Langs tweedehands winkeltje voor oma's Sinterklaascadeautjes voor klein jongetje (klinkt omslachtig, maar mijn moeder had nog niets voor hem en ik vond het zonde om het voor 3 keer het geld aan bol.com / Ahold te geven. Liever dan hier op het dorp uitgeven :)

Hij heeft ook niets door dat kleine mannetje, ook niet toen manlief met een grote doos met hieruit een rol pakpapier uit dat huis (het is gewoon een internetwinkeltje aan huis) zag komen. Bij zijn zus waren er meteen vragen gekomen. Wat is dat, waarom zit daar cadeaupapier bij, wat deed papa daar?

Thuis even een bakje koffie en daarna snel naar school voor de viering van het sinterklaasfeest. Gelachen om vierjarigen die ''De klok van Arnemuiden'' voor Sinterklaas zingen. Trots op klein meisje omdat ze als een van de weinigen ''dankjewel'' tegen Sinterklaas zei toen ze haar cadeautje mocht komen halen. Weer naar huis. Klein meisje van school halen. Eten.

Daarna werden de boodschappen gebracht en ik ben meteen begonnen met vooruit koken. Toen ik daarmee klaar was, was het inmiddels tegen vijven. Even zitten. *tring* visite. Schoonmoeder + haar man. Even later mijn ouders, met eten. Even afwassen en opruimen. Cadeautjes buiten zetten en aanbellen. Zenuwachtig klein meisje dat een paar keer om niets in traantjes uitbarstte. Cadeautjes uitpakken. 

Klein jongetje snapte er weinig van. Hij kreeg een brug voor zijn treinbaan en gunde de rest van de stapel cadeautjes geen blik meer waardig, hij rende meteen naar boven om zijn treintjes te halen. Het was dat ie nog een paar keer een treintje uit mocht pakken maar hij had na een pakje naar zijn idee de buit binnen ;) 

Meisje was erg blij met alles wat ze kreeg en had al bedacht dat ze al ''haar'' pakjes op een stapel ging leggen en daarna openmaken. Geen idee waarom, misschien dacht ze dat het sneller zou gaan? Al met al duurde het amper een half uur eer alle pakjes waren vergeven. Tijd om te spelen! Meteen met de glitterlijm, het opschrijfboekje en pennetjes in de weer, onder toeziend oog van de my little pony's enzo. 

Aangezien mijn vader zo'n beetje in slaap viel wegens hard gewerkt + laat geworden gisteren waren mijn ouders weer vrij snel weg, tegelijk met schoonouders die nog een uurtje rijden voor de boeg hadden door niet al te best weer. 

Rond half 9 gingen de kindjes naar bed... Drie verhaaltjes van Jip en Janneke voor moeten lezen aan het meisje, klein jongetje had meteen al zijn nieuwe treinen onder zijn kussen gelegd. Zal lekker slapen. 

Toen beneden nog het papier opgeruimd, kopjes en wijnglazen afgewassen -pokkevaatwasser is weer kapot- en 1000 rondslingerende dingetjes uit de weg geruimd. Eindelijk was het weer redelijk overzichtelijk hier. Ik kan echt niet lekker zitten als er nog een stapel vuile vaat staat ofzo.

Nu lekker op de bank, genieten van de rust. Manlief kijkt een zombiefilm. Klinkt gezellig O_o 
Ik wil nog wat schrijven over spaarplannen voor eind januari maar ik ben behoorlijk gaar...  

Oooooh, wat ben ik blij dat meisje morgen vrij is wegens een studiedag van de leraren. Ik hoop dat ze zich lekker kunnen vermaken met de nieuwe speelgoedjes, maar dat zal wel. Alles vonden ze leuk. Schattige blije kindjes zijn het!

Morgen een beetje voorlezen, beetje opruimen, wasgoed opruimen, bedenken wat ik met die kilo gehakt ga doen, stoofvlees maken, aan het einde van de middag even baby luisteren bij de verloskundige.... Gewoon lekker een dagje aanmutsen, hoop ik!